Teresa Kramarek
Teresa Kramarek lekarz ginekolog położnik, ma bogate doświadczenie w poradnictwie w zakresie naturalnego planowania rodziny, któremu poświęciła większość swojej praktyki zawodowej i naukowego zaangażowania. Staż kliniczny dr Teresa Kramarek obejmował lata 1956-1960. Pracowała wówczas w szpitalu ginekologiczno-położniczym we Wrocławiu, z którego została zwolniona z powodu nierespektowania przepisów wykonawczych, proaborcyjnej ustawy
z dnia 27.04.1956 r.
W kolejnych latach zajmowała się najpierw diagnostyką cytologiczną i prowadziła poradnię ginekologiczną dla dziewcząt, pracowała w poradni dla kobiet w ZOZie Wrocław –Śródmieście, a od roku 1979 w Specjalistycznej Poradni PZOZ-u przy zakładach H. Cegielskiego w Poznaniu.
Ponad 20 lat pracowała w Diecezjalnej Poradni Rodzinnej we Wrocławiu. Jednocześnie zajęła się szkoleniem instruktorek w zakresie naturalnego planowania rodziny na kursach diecezjalnych. Uczestniczyła także w spotkaniach z lekarzami, prowadzącymi poradnictwo na temat naturalnego planowania rodziny.
Była w częstym kontakcie ze śp. Teresą Strzembosz, gorącą zwolenniczką i propagatorką niesienia pomocy rodzinom w dziedzinie naturalnego planowania rodziny.
Wielokrotnie wydawano w maszynopisach, a od 1970 r. drukiem, jej popularne opracowania: „Metoda termiczna regulacji poczęć”, „Metoda objawowo-termiczna regulacji poczęć” oraz naturalne planowanie rodziny. Metoda objawowo-termiczna”.
W wyniku wieloletniej działalności w poradniach i szkoleniu na kursach naturalnego planowania rodziny Teresa Kramarek zyskała bogate doświadczenie w analizie poszczególnych przypadków. To pozwoliło Jej na dokonanie studiów porównawczych i praktycznych zastosowań wiedzy o naturalnym planowaniu rodziny, w życiu wielu par małżeńskich żyjących w różnych warunkach i posiadających różny stopień doświadczenia i motywacji do stosowanych metod naturalnego planowania rodziny. Dr Teresa Kramarek całe swoje życie poświęciła opracowaniu metody naturalnej metody poczęć. W dalszym ciągu pracuje nad skutecznością tej metody, jest otwarta na wszelkie uwagi dotyczące metody polskiej, jej „życiowego dzieła”.
